Ας το παραδεχτούμε. Όλοι έχουμε κατά καιρούς πει πράγματα στα παιδιά μας, που θα δίναμε τα πάντα για να πάρουμε πίσω. Και ακόμη χειρότερα, πολλοί από εμάς έχουμε φωνάξει με άσχημο τρόπο. Υπάρχει λοιπόν τρόπος να επανορθώσουμε όταν έχουμε πληγώσει έτσι το παιδί μας; Ναι υπάρχει! Ας δούμε πώς.

1. Παραδέξου το λάθος σου.

Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα για ένα γονιό είναι να παραδεχτεί ότι πραγματικά πληγώνει τα παιδιά του. Είναι άλλωστε πιο εύκολο να πιστεύουμε ότι τα λόγια μας δεν έφτασαν πολύ βαθιά, από ό,τι έγινε στην πραγματικότητα. Παραδεχτείτε λοιπόν ότι τα λόγια σας πλήγωσαν το παιδί, και μάλιστα πολύ! Αν προσποιηθείτε ότι ο,τι είπατε δεν ήταν και τόσο άσχημο, τα παιδιά σας θα αισθανθούν ότι δεν είστε ειλικρινείς.

2. Ζήτα συγχώρεση.

Είναι σημαντικό να πούμε στο παιδί ότι λυπόμαστε πολύ για ο,τι συνέβει, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Ζητάμε να μας συγχωρέσει επειδή είπαμε κάτι σκληρό και λάθος. Λέμε στο παιδί ότι είπαμε κάτι που δεν εννοούσαμε, επειδή ήμαστε πολύ θυμωμένοι και όχι επειδή το πιστεύουμε. Δεν μιλάμε αόριστα, λέμε ξεκάθαρα ” Συγγνώμη που σε είπα …..”. Ή ο,τι άλλο είπαμε. Το να είμαστε ακριβείς είναι πολύ σημαντικό για το παιδί γιατί του δείχνουμε ότι πραγματικά καταλαβαίνουμε ότι φερθήκαμε λάθος και ότι το πληγώσαμε.

3. Δείξε υπομονή και επιμονή.

Τα περισσότερα παιδιά δε θέλουν να συγχωρήσουν τον γονέα τους αμέσως, γιατί έχουν πραγματικά πληγωθεί. Αν το παιδί αρνηθεί να αποδεχθεί τη συγγνώμη μας, δεν πρέπει να θυμωσουμε, αλλά δοκιμάζουμε ξανά μια εβδομάδα αργότερα. Είναι απαραίτητο να δώσουμε στο παιδί χρόνο να ξεπεράσει την όποια προσβολή προκαλέσαμε. Αν πληγώνουμε το παιδί άσχημα και για πολλά χρόνια, τότε θα χρειαστεί περισσότερος καιρός για να μας συγχωρέσει. Αυτό συμβαίνει γιατί το παιδί δεν ξέρει αν πρέπει να εμπιστευτεί ότι είμαστε όντως ειλικρινείς. Θέλει να είναι σίγουρο ότι εφόσον μας συγχωρέσει, δε θα πληγωθεί ξανά από εμάς.

4. Πες ότι προσπαθείς να αλλάξεις.

Κάνε μια προφορική δέσμευση στο παιδί ότι προσπαθείς πολύ να αλλάξεις τον τρόπο που μιλάς. Αν έχεις τη συνήθεια να φωνάζεις, δεσμεύσου ότι θα προσπαθήσεις να σταματήσεις. Αν χρησιμοποιείς χαρακτηρισμούς όταν θυμώνεις, δεσμεύσου ξεκάθαρα ότι θα αλλάξεις. Επιπλέον ζήτα από το παιδί να σου υπενθυμίζει πότε ξεφεύγεις και υποκύπτεις ξανά στις κακές συμπεριφορές. Με το να μοιράζεσαι το πρόβλημά σου βοηθά να διασπάται η ισχύς που έχει να πληγώνει τα παιδιά. Άλλωστε όποιο πρόβλημά μένει κρυφό τείνει να γιγαντώνεται.

5. Ζήτα βοήθεια.

Αν δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς το θυμό σου, μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια. Βρες έναν επαγγελματία και δούλεψε πάνω στη διαχείριση του προβλήματος. Ο θυμός των γονέων έχει σοβαρό αντίκτυπο στα παιδιά και προκαλεί βαθιά τραύματα που επηρεάζουν την αυτοεκτίμηση, την αίσθηση ότι αξίζουν και το πόση αγάπη προσλαμβάνουν. Αναπόφευκτα ο ανεξέλεγκτος θυμός των γονιών έχει μακροπρόθεσμη επίδραση στα παιδιά, κι αυτό είναι κάτι που δεν το αξίζουν. Η δουλειά μας σαν γονείς είναι να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα μας χωρίς να τα “φορτώνουμε” στα παιδιά. Είναι δύσκολο, αλλά όλοι οι γονείς μπορούν να το κάνουν. Ίσως απλά χρειάζεται λίγη βοήθεια. Αν νομίζεις ότι τα επίπεδα θυμού σου δε χρήζουν επαγγελματικής βοήθειας, μίλα ανοικτά σε ένα φίλο. Ζήτα του να αξιολογεί πόσο καλά το ελέγχεις και να σου επισημαίνει πότε ξεφεύγεις.

Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν. Ο,τι ειπώθηκε θα αιωρείται για πάντα. Μπορείς όμως να διαλέξεις πώς θα αντιμετωπίσεις αυτό που είπες ή έκανες. Ζήτα συγχώρεση. Υποσχεσου ότι μπορείς να φερθεις καλύτερα. Ζήτα βοήθεια. Με αυτά τα απλά βήματα όλα τα γίνουν καλύτερα.

Το διαβάσαμε στο megmeekermd.com