Αν είστε γονέας ενός μικρού παιδιού που πηγαίνει σχολείο, πιθανώς σας έχουν πει να μην ρωτάτε το παιδί σας πως ήταν η ημέρα τους. Έτσι, πολλοί γονείς με ρωτούν, τι νόημα έχει αυτό; Φαίνεται τόσο φυσικό να ρωτάμε αυτούς που αγαπάμε για το πώς πέρασαν την ημέρα τους, όταν μαζευόμαστε όλοι μαζί. Τότε λοιπόν, γιατί καλούνται οι γονείς να απέχουν από τέτοιου είδους ερωτήσεις;

Κατ’αρχάς, το παιδί σας όταν είναι ηλικίας μικρότερης των πέντε ετών, ζει την στιγμή. Αυτό σημαίνει ότι όταν θα πάτε να το παραλάβετε από το σχολείο, το παιδί απολαμβάνει την στιγμή που σας βλέπει ξανά. Αν εκείνη τη στιγμή, ρωτήσετε, «Πώς ήταν η μέρα σου;» ή «Τι έκανες σήμερα;» μπορεί να αδυνατεί να απαντήσει στην ερώτησή σας. Στο μυαλό του, απολαμβάνει το παρόν και δεν ανακεφαλαιώνει της δράσεις της ημέρας. Η ικανότητα του να ανακεφαλαιώνει την ημέρα είναι μια λειτουργία του κριτικού νου ενός μεγαλύτερου παιδιού.

Στη συνέχεια, τα παιδιά που αισθάνονται υποχρεωμένα να απαντήσουν στους γονείς τους, όταν ρωτώνται, «Ασχολήθηκες με κάτι σήμερα;», μπορεί να αισθανθούν επιπλέον ανώφελη πίεση να ανταποκριθούν. Αν το παιδί δεν έχει μια απάντηση εκείνη την δεδομένη στιγμή, μπορεί να καταλήξει σε μια δραστηριότητα που θυμάται, σε ένα άτομο θυμάται, ή να δώσει μια απάντηση που φάνηκε να λειτουργεί στο παρελθόν: «Σνακ».

Επίσης, επειδή πολλά παιδιά δεν φαντάζονται κάθε στιγμή του χρόνου τους στο σχολείο να είναι τόσο σημαντική όσο οι γονείς τους θεωρούν, δεν δίνουν έμφαση στις λεπτομέρειες. Ως γονέας, μπορείτε να θεωρήσετε πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι σήμερα το παιδί σας ασχολήθηκε με δραστηριότητες σχετικές με τα γράμματα και έμαθε τέσσερις νέους ήχους. Ωστόσο, το παιδί σας μπορεί να το δει απλά ως μια άλλη ωραία ημέρα γεμάτη με δραστηριότητες.

Έτσι, ως γονείς, πώς θα συνδεθείτε με τα παιδιά σας στο τέλος της ημέρας; Πώς μπορούμε να μάθουμε σχετικά λεπτομέρειες της ημέρας τους χωρίς να τα αγχώσουμε ή να τα αναγκάσουμε να θυμηθούν κάτι;

Εμείς είμαστε το πρότυπό τους.

Μπορούμε να συζητήσουμε παρουσία τους σχετικά με την δική μας ημέρα. Αυτό μπορεί να γίνει με έναν άλλο ενήλικα ή ένα μεγαλύτερο παιδί, αλλά αυτό μπορεί επίσης να πειραματιστεί και ατομικά. Φανταστείτε να παίρνετε το παιδί σας από το σχολείο. Βλέπετε το γλυκό πρόσωπό του, το αγκαλιάζετε και του λέτε, «Γεια σου, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω.» Ίσως σας πει κάτι παρόμοιο. Χωρίς να ρωτήσετε τον δάσκαλο του σχετικά με τις λεπτομέρειες της ημέρας και χωρίς περισπασμούς από άλλους γονείς ή το τηλέφωνό σας, η εστίασή σας είναι στη σχέση σας με το παιδί σας, καθώς οι δυο σας επιστρέφετε σπίτι.

Στο δρόμο για το σπίτι σας, μπορείτε να περιμένετε υπομονετικά, προσφέροντας χρόνο στο παιδί σας να ανοιχτεί αν το θέλει. Αν παραμένει σιωπηλό, προσπερνώντας την ημέρα του, μπορείτε να περιγράψετε την δική σας ημέρα. «Δούλευα στο γραφείο μου σήμερα. Οργάνωσα κάποια χαρτιά και τηλεφώνησα σε έναν πελάτη.». Παύση. Το παιδί σας μπορεί να σας ρωτήσει κάτι ή μπορεί να μοιραστεί κάτι σχετικό με την δική του ημέρα. Μπορείτε να προσθέσετε κάτι ακόμα για την ημέρα σας, όπως, «Μου άρεσε η σαλάτα που ετοίμασα για το γεύμα μου.»

Κάνοντας δηλώσεις όπως οι παραπάνω, θα βοηθήσει το παιδί σας να καταλάβει τι θα μπορούσε να είναι σημαντικό στην δική του ημέρα. Με τον καιρό, το παιδί σας θα αρχίσει να εκφράζει τις σημαντικές στιγμές της δικής του ημέρας. Αφήνοντας το παιδί να αναπτύξει τις δικές του ιδέες στο δικό του χρόνο θα δώσει πολύ περισσότερο νόημα στην κουβέντα σας και θα ωφελήσει και τους δυο σας.

Από την Sarah Moudry, Εκπαιδεύτρια Γονέων & Ειδικός Προσχολικής ηλικίας